ایدز

راه های انتقال HIV شناخته شده و محدود است. این راه ها عبارتند از :تماس جنسی، تماس با خون و ترشحات و انتقال از مادر به کودک. خطر انتقال در این راه ها، با هم یکسان نیست.

تماس جنسی محافظت نشده

وجود بیماریهای مقاربتی مثل سوزاک، سفلیس و همچنین زخمهای دستگاه تناسلی خطر آلودگی را چند برابر خواهد کرد. بدیهی است اگر شما و یا همسرتان به عفونت ایدز مبتلا نباشید از راه جنسی به این بیماری مبتلا نخواهید شد.بعضی از دلایل حاکی از آن می باشد که از طریق روابط جنسی دهانی نیز ممکن است فرد دچار عفونت HIV گردد.گفتنی است که احتمال انتقال عفونت HIV از مردان آلوده به زنان در طول ارتباط جنسی به مراتب بیش از انتقال این عفونت به مردان می باشد و مایع منی آلوده ممکن است برای چند روز در واژن زن باقی بماند. سلولهای ناحیه دهانه رحم نیز دارای استعداد زیاد برای ابتلا به عفونت ایدز هستند.ابتلای افراد به عفونت HIV از طریق ارتباط جنسی معمول در بسیاری از کشورهای افریقایی و برخی از مناطق آمریکای جنوبی مشاهده می شود.اگر چه در ایالات متحده این انتقال بیشتر از طریق روابط میان افراد همجنس باز صورت گرفته است، ولی در پسران جهان بیش از 75% موارد انتقال عفونت HIV از طریق داشتن روابط جنسی معمول با فرد آلوده بوده است که این روند در کشور آمریکا و کانادا به سرعت رو به رشد می باشد.بسیاری از زنان در آمریکا از طریق داشتن روابط جنسی با مردان آلوده به ایدز دچار این بیماری می شوند هر چند که این مردان معتاد به مواد مخدر تزریقی نمی باشند.همجنس بازی از روشهایی است که موجب ابتلای افراد به عفونت HIV می شود؛ به ویژه شخصی که مفعول واقع شده است، در معرض بیشتری از این آلودگی قرار دارد زیرا آلت تناسلی فرد موجب پارگی لایه های داخلی مقعد شده و این امر موجب می گردد تا ویروس ایدز که درون مایع منی قرار دارد به راحتی وارد جریان خون شود.